دوره 7، شماره 24، بهار 1403، صفحات 79 - 89

نویسندگان : یگانه دوستی ¹ ، علی محمودی عالمی* ²

چکیده :
مد سازگار با محیط زیست یا مد پایدار (پایداری منابع زیست‌محیطی)، که مد دوستدار محیط زیست نیز نامیده می‌شود، شیوه خاصی از طراحی است و به عنوان قسمتی از فلسفه طراحی شناخته می‌شود که بر پایه مبانی زیست ‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی بنیان‌گذاری شده‌است و هدف آن ایجاد سیستمی در طراحی است که خود را در برابر محیط زیست و اجتماع مسئول می‌داند. مد پایدار بخشی از روند بزرگ طراحی سازگار با محیط زیست به‌شمار می‌رود، که مطابق آن محصول، با در نظر گرفتن اثرات زیست ‌محیطی و اجتماعی که به جا خواهد گذاشت ساخته می‌شود و سعی این روش طراحی بر این است که تا حد امکان تأثیرات تخریب کننده عملکردهای انسانی در محیط طبیعی کاهش یابد. مد پایدار، تلاشی است که طراحان لباس برای ایجاد تعادلی بین اقتصاد، محیط زیست، جمعیت و مد پدیدار انجام داده اند. طراحان لباس، به این نکته تاکید دارند که به منظور ایجاد پایداری در حوزۀ مد و لباس، باید توجه داشت که فرآیند استفاده از اهمیت بیشتری برخوردار است و اخیراً گرایش به کار در حوزۀ مصرف کننده را بیشتر کرده اند. در این پژوهش پس از مرور پیشینه و تعاریف طراحی پایدار، اوضاع موجود صنعت مد و لباس بررسی شده است. سپس با بررسی تعدادی از نمونه های موفق، راهبردهای پایداری و ارزش های مرتبط که در آن ها مشترک بوده استخراج و دسته بندی شده است. همچنین راهبردهای ارائه شده، این پتانسیل را دارند که قوانین صنعت مد و لباس را شکسته و به تغییر ماهیت رقابت بپردازند.

کلمات کلیدی :
مد پایدار، طراحان لباس، مد و لباس، محیط زیست.