دوره 1، شماره 1، دی 1397، صفحات 56 - 65

نویسندگان : حسین کریمی * ¹

چکیده :
شبكه حسگر بی‌سیم، شبکه‌ای شامل صدها يا هزاران حسگر با محدوديت محاسباتي، انرژي و حافظه می‌باشد، كه به‌ صورت متراكم در يك محيط پراكنده می‌شوند. این حسگرها، وظیفه دريافت اطلاعات از محيط پيرامون خود، آناليز، پردازش داده‌ها و نيز ارسال داده‌های حس شده به ديگر گره‌ها و يا ايستگاه پايه را بر عهده دارند. در اغلب كاربردها، گره‌هاي حسگر از نظر منبع انرژي با محدوديت مواجه هستند. بنابراين نياز به روش‌هاي ابتكاري براي برطرف نمودن اتلاف انرژي كه موجب كوتاه شدن طول عمر شبكه‌هاي حسگر مي‌گردد، كاملاً احساس مي‌گردد. اين محدوديت‌ها به همراه زياد بودن تعداد گره‌هاي حسگر باعث چالش‌هاي بسياري در طراحي و مديريت شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم و لزوم آگاهي از انرژي در همه لايه‌هاي پشته پروتكل شبكه‌اي شده است. در این پژوهش یک رویکرد ترکیبی مبتنی بر خوشه بندی معیار مرکزیت لاپلاسین برای حل مشکل طول عمر گره های حسگر بیسیم ارائه شده است. هدف اصلی این روش به حداقل رساندن مصرف انرژي در شبکه است. ارزیابی عملکرد روش پیشنهادی و مقایسه آن با روش های پیشین کارایی روش مورد نظر را نشان داد.

کلمات کلیدی :
شبکه حسگر بی‌سیم، مصرف انرژی، خوشه بندی، معیار مرکزیت، معیار لاپلاسین