دوره 1، شماره 1، 1397، صفحات 14 - 33

نویسندگان : مهدی حیاتی* ¹ ، امید شفیعی ² ، شریفه خسروی ³

چکیده :
در بسیاری از کشورها فرسایش بادی خاک باعث تخلیه حاصلخیزی خاک می¬شود و در برخی از موارد زمین¬های حاصلخیز را به بیابان¬های شنی تبدیل می¬کند. فرسایش بادی و مشکلاتی که به همراه دارد موجب خسارات زیادی به بخش¬های اجتماعی، محیط‌زیست و سلامت جامعه می¬شود. یکی از پیامدهای آن‌که در سال¬های اخیر نیز شدت گرفته است گرد وغبار هایی است که بخش وسیعی از ایران را تحت تأثیر قرار می¬دهد. پدیده تغییر اقلیم (مانند خشکسالی¬های شدید و متوالی) به همراه فعالیت¬های انسانی و الگوهای سکونت آن‌ها موجب افزایش تخریب خاک، فرسایش بادی، بیابان¬زایی، تخریب مواد مغذی مورد نیاز گیاهان و در نتیجه تشدید طوفان¬های گرد و غبار می¬گردد؛ بنابراین ضروری است که با کاهش فرسایش بادی خاک، گام مهمی در کاهش پدیده ریز گردها برداشته شود. آگاهی از فرآیندهایی که موجب فرسایش بادی و تشدید آن می¬گردند نقش مؤثری در توسعه راهکارهای کنترلی خواهد داشت. اگر چه عملیات حفاظتی مختلف می¬توانند در کنترل فرسایش تأثیر زیادی داشته باشند، اما خشکسالی¬ها می¬توانند باعث کاهش بقایا شوند و بادهای فرساینده همیشه در یک‌ جهت غالب نمی¬وزند؛ بنابراین مدیران باید بسیار آگاهانه و دقیق عمل کنند و هنگام برنامه¬ ریزی برای یک سامانه کنترل فرسایش بادی، ممکن است به ترکیبی از روش¬های کنترل نیاز باشد.

کلمات کلیدی :
فرسایش بادی، مالچ، خشکسالی، سلامت انسان، محیط‌زیست